استر ها و ترکیبات تزریقی

استر ها و ترکیبات تزریقی : مدت زمان تجزیه این داروها بگونه ای آشکار طولانی تر از استروئیدهای خوراکی میباشد به طور متوسط ٤ الى ١٠ روز از استروئیدی به استروئید دیگر متفاوت میباشد که این عامل به طول و ترکیب ارگانیکی که به هنگام تاثیر الکل بر اسیدها به وجود می آید بستگی دارد. عدم الکیل بودن این داروها (که از آن نوع میتوان به پریموبالان اشاره نمود) به طور فاحشی از فشار و بار وارده به کبد کم میکند . اما روغنی کردن ترکیبات تزریقی باعث به وجود آمدن کمی درد در محل تزریق میشود که این عامل به علت وجود ماده ای به نام ریستوس (Rizinus) میباشد که از آن به عنوان ماده انتقال دهنده یاد می کنند لذا مشاهده میشود استروئیدهای روغنی (مانند سوستانون پروپیونات) با آبسه در محل تزریق و بعضاً درد چند روزه همراه میباشند.
روغنی بودن استرهای تزریقی باعث کم شدن حلالیت آنها در آب میشود، وقتی داروی استری به فرد تزریق میشود، در بافت ماهیچه ای ذخیره شده و به تدریج و به کندی وارد جریان خون میشود، با طولانی تر شدن زنجیره ی ،استر مدت زمان بیشتری برای آزاد شدن کامل استروئید از بافت مربوطه نیاز میباشد در مورد استرها همین قدر بدانید که کوچکترین تغییری در نوع عملکرد استروئید ایجاد نمی کنند، بلکه تنها زمان آزادسازی آن را دستخوش تغییرات میکنند به عنوان مثال برای آزادسازی کامل استر دکانوات ما به ٣ الی ٤ هفته زمان احتیاج داریم اما اگر از دسته استرهای استات و یا پروپیونات باشد این عمل در کمتر از چند روز صورت می پذیرد . در مجموع در خصوص استروئیدهای روغنی بدانید که عامل مهم جداسازی آنها از یک دیگر همین طول زنجیره استر میباشد نکته قابل توجه این که با زیاد شدن سرعت آزادسازی هورمون از بافت (در واقع در اثر کوتاه بودن زنجیره استر) میزان تسوسترون آزاد در یک حجم مشخص از زمان در خون زیاد میشود که این مسئله بنا به دلایلی که در قسمتهای پیشین اشاره کردیم بدن فرد را وادار به استروژن زایی می کند.